De Belgische formatie van Jean-François Bourlart is de wereldkampioenschappen dit weekend op een verbluffende manier begonnen. Op het Amerikaanse circuit in Fayetteville is de Britse Zoe Bäckstedt bij de junioren wereldkampioene geworden en werd daarna door Joran Wyseure in de wedstrijd voor beloften geëvenaard. Dankzij voorbeeldig teamwork vergezelde Emiel Verstrynge zijn landgenoot op de tweede trede van het podium.
De Britse 17-jarige Bäckstedt startte haar wedstrijd om 18u (Belgische tijd) en domineerde vanaf de eerste passage over de lange klim. Bäckstedt koos er voor de aanval, keek nooit achterom en breidde haar voorsprong op haar naaste achtervolgers gestaag uit. De Europese kampioene in de discipline is na vijf ronden van 3100 meter de tweede wereldkampioene ooit in de juniorencategorie geworden.
Zoals verwacht draaide de wedstrijd bij de heren beloften uit in een tactische strijd. Het trio van het Tormans Cyclo Cross Team bestaande uit Théo Thomas (Frankrijk), Emiel Verstrynge (België) en Joran Wyseure (België) kon dankzij een goede start onmiddellijk in de voorste gelederen plaatsnemen. De Belgische en Nederlandse selecties hadden vooraan een overwicht en deelden elk om beurt de kop van de wedstrijd.
Na een observatieronde was Joran Wyseure de eerste die voor de aanval koos. Met de hulp van zijn landgenoot Verstrynge kon hij zijn voorsprong aan het einde van de derde ronde tot 15 seconden uitbouwen. Wyseure hield dan een ritme van ongeveer 7 minuten per ronde vol, waardoor hij het Nederlandse trio Kamp, Hendrikx en Ronhaar op achterstand wist te houden. Ondanks het werk van de oud-wereldkampioenen in de achtervolging slaagden ze er niet in om hun achterstand goed te maken.
Op 21-jarige leeftijd is Joran Wyseure na een inspanning van 50 minuten wereldkampioen veldrijden bij de beloften geworden. Verstrynge, die tot dan de kaart van het collectief trok, ging op anderhalve ronde van het einde in de aanval om zich bij zijn ploegmaat op het podium te voegen. De Fransman Théo Thomas werd 31e in zijn derde wereldkampioenschap bij de beloften.
« Ik ben wereldkampioen! Dit is niet normaal! In Middelkerke mocht ik samen met winnaar Emiel op het podium van het Belgische kampioenschap en vandaag zijn de rollen omgekeerd. Dit was een fantastische prestatie van de Belgische ploeg, tactisch hebben we het spel perfect kunnen spelen. Mijn start was best goed vandaag en op de lange klim voelde ik dat ik nog wat over had toen de andere in het zadel moesten gaan zitten. In de tweede ronde besloot ik om wat te versnellen. Ik had meteen een klein gaatje en begon aan een lange rit tegen de klok om mijn Belgische ploeggenoten in de spreekwoordelijke zetel te zetten. Dat ik een jaar lang in deze trui mag rondrijden is fenomenaal! »
« Ik ben heel gelukkig dat mijn ploegmaat Joran Wyseure de wereldtitel behaald heeft! Vorig jaar strandde ik net naast de medailles bij de beloften en daarvoor behaalde ik al brons bij de junioren. Zelfs al kan deze zilveren medaille aanleiding geven tot teleurstelling ben ik blij om Joran in de regenboogtrui te zien. Hij was de enige die het lef had om zo vroeg in de wedstrijd aan te vallen en werd daarvoor beloond. Dat had hij goed gezien, want daarachter slaagden de Nederlanders er niet in om overeen te komen en kon hij op mij rekenen om af te stoppen. Het wordt een leuk feest hier voor de delegatie van het Tormans Cyclo Cross Team dankzij de titels van Joran en Zoe! »
« Het is een fantastisch gevoel om wereldkampioene veldrijden te worden! Hier heb ik zo lang naar uitgekeken! Het voorbije anderhalf jaar liepen mijn belangrijkste afspraken op de veldritkalender niet altijd van een leien dakje. Eén jaar geleden stortte mijn wereld in toen het wereldkampioenschap door de pandemie slechts enkele dagen van tevoren afgelast werd, ik had er zo hard voor gewerkt. En enkele weken geleden moest ik door een positieve PCR test ook het Brits kampioenschap aan mij voorbij laten gaan. Deze gebeurtenissen zorgden ervoor dat ik met veel vurigheid naar Fayetteville afgereisd ben. Ik voelde me goed en trok al meteen bij de eerste passage over de lange klim ten aanval. Ik wist dat het daar was dat ik het verschil kon maken en daarom gaf ik er elke ronde het volle pond. Ik bouwde een mooie voorsprong uit, maar ben desalniettemin erg verrast met deze prestatie! »
